Wat is de ziekte jicht?

Jicht (gewrichtsontsteking), een veel voorkomende vorm, komt voor bij mensen met een hoog urinezuurgehalte in het bloed. Als een patiënt gedurende langere tijd hoge bloedwaarden heeft, ontwikkelt hij urinezuurkristallen in zijn gewrichten. De kristallen kunnen een gewrichtsontsteking veroorzaken, die zeer pijnlijk, zwellend, rood en heet kan zijn. Jichtige artritis, ook bekend als jicht, is een aandoening die een ontsteking van het gewricht veroorzaakt. Als u meer wilt weten over jicht kunt u hier terecht: Huismiddeltje tegen jicht

Wat veroorzaakt jicht door urinezuur?

Urinezuur is een stof die geproduceerd wordt in de lever. Het komt voort uit de stofwisseling purine, een soort eiwit dat in ons voedsel voorkomt. Ons lichaam produceert meer urinezuur naarmate we meer purine binnenkrijgen. De mens heeft tijdens de evolutie het vermogen verloren om een enzym genaamd "uricase" te maken. Dit enzym zet urinezuren om in allantoïne. Allantoïne is een stof die veel beter oplosbaar is in het bloed. Mensen hebben een hoger urinezuurgehalte dan andere zoogdieren.

Omdat de meeste mensen overtollig urinezuur via hun nieren kunnen elimineren, bereiken onze bloedspiegels van urinezuren geen gevaarlijke niveaus. Vrouwen in de vruchtbare leeftijd hebben lagere niveaus door de invloed van oestrogeen op de verwijdering van urinezuur. Ondanks de beste inspanningen van onze nieren ligt het urinezuurgehalte in ons bloed niet op de grens van de oplosbaarheid. Hierdoor slaan kleine concentraties neer (kristalliseren) in de weefsels. Een van de beste natuurlijke supplementen tegen jicht vindt u hier: Behandeling van jicht

Urinezuur lost het best op bij temperaturen hoger dan 37 graden Celsius, de temperatuur van het bloed. Eigenlijk is de temperatuur in onze gewrichten veel lager dan dat. In sommige gevallen kan het 32 graden Celsius bereiken. Dit bevordert kristalvorming in deze gebieden. (Tape je knie vast en vergelijk de temperatuur met je benen of dijen). De weefsels worden afgezet met natriumuraat.

Wanneer urinezuurkristallen (of natriumuraat) zich afzetten in de gewrichten, veroorzaken zij een hevige ontstekingsreactie die leidt tot zeer pijnlijke artritis (ontsteking van de gewrichten), jicht genaamd. Uric zuur is opgelost in het bloed tot een niveau van 7,0 mg/dl. De bloedspiegel van urinezuur is 7,0 mg/dl. Daarboven is kristallisatie en afzetting in weefsels mogelijk. Kristallisatie kan optreden in zelfs de meest warme weefsels zoals de huid als de bloedconcentratie van urinezuur blijft stijgen. Het is belangrijk te onthouden dat jicht pas kan ontstaan na enkele jaren van hoog urinezuur.

Symptomen van hoog urinezuur

Hyperurikemie (hoog urinezuur in het bloed) veroorzaakt geen symptomen. Meer dan 2/3 mensen met een hoog urinezuurgehalte weten dit niet. Symptomen betekenen echter niet noodzakelijk dat een hoge urinezuurspiegel geen complicaties veroorzaakt. Jichtaanvallen en nierstenen die urinezuur bevatten komen het meest voor. Om jicht te bestrijden is het belangrijk een specifiek dieet te volgen, hier kunt u er meer over leren: Jicht dieet

Jichtpatiënten met een geschiedenis melden schilfering van hun handen en voeten wanneer hun urinezuurspiegel stijgt. Er is geen bewijs dat een dergelijk verband bestaat. Schilfers op voeten en handen worden vaak veroorzaakt door een droge huid, niet door een verhoogd urinezuur.

Symptomen van jicht

Jicht kan zich uiten als artritis. Jicht is een aandoening die een ontsteking in een gewricht veroorzaakt. Het wordt gekenmerkt door roodheid, zwelling, pijn en hitte.

Jicht is een monoartritis. Dit is artritis die tijdens een crisis slechts één gewricht aantast. Jicht treft vooral de gewrichten van de voeten, met name de eerste teen (duim), en de knieën. Er bestaan verschillende natuurlijke remedies tegen jicht: Home remedies voor jicht

Jichtartritis kan zo ernstig zijn dat mensen hun voeten niet kunnen bedekken. De simpele aanraking van het laken tegen het ontstoken gebied veroorzaakt hevige pijn. U kunt koorts en koude rillingen krijgen, wat een infectie kan nabootsen.

Jichtaanvallen duren enkele dagen voordat ze spontaan verdwijnen. De tijd tussen de eerste en de tweede crisis kan tot twee jaar bedragen. Jichtaanvallen kunnen ernstiger worden en vaker voorkomen als ze niet worden behandeld.

Risicofactoren voor jicht

  • Obesitas.
  • Hypertensie.
  • Gewrichtstrauma.
  • Je kunt lang vasten.
  • alcoholgebruik
  • De consumptie van purinerijk voedsel is hoog.
  • Diuretica zijn medicijnen die het urinezuurniveau verhogen.

Behandeling

De behandeling van jicht valt uiteen in twee delen: profylaxe en behandeling van de crisis. Jicht is niet te genezen, maar wel te beheersen. Hier leest u meer over de symptomen van jicht: Symptomen van jicht

Behandeling van jicht

Jicht wordt behandeld met gewone ontstekingsremmers (NSAID's) en/of colchicine. Colchicine is giftiger dan ontstekingsremmende medicijnen (vooral voor de maag en de nieren) en bestrijdt jicht effectief. Het kan echter misselijkheid, braken en diarree veroorzaken. De ingenomen dosis is meestal de bepalende factor. Het komt minder vaak voor bij lage doses.

Corticosteroïden zijn krachtige ontstekingsremmers die kunnen worden gebruikt bij patiënten die geen NSAID's en colchicine verdragen. Acetylsalicylzuur (ook bekend als aspirine) moet worden vermeden. Het werkt ontstekingsremmend, maar vermindert ook de uitscheiding van urinezuur via de nieren. Hier beantwoorden we verschillende vragen over jicht: Huismiddeltjes voor jicht